Na Giewont (1894m) z Zakopanego przez Dolinę Strążyską
Przez Dolinę Strążyską prowadzi czerwony szlak na Giewont, który popularnością ustępuje jedynie niebieskiemu szlakowi z Kuźnic. Oba szlaki są podobne pod względem wymagań kondycyjnych oraz trudności technicznych. Czerwony szlak jest bardziej zróżnicowany krajobrazowo, a dodatkowo można go połączyć ze zwiedzeniem Siklawicy, która położna jest powyżej Polany Strążyskiej.
Dojście do Doliny Strążyskiej z centrum Zakopanego prowadzi najpierw ulicą Kasprusie, a następnie ulicą Strążyską, która doprowadza bezpośrednio do wylotu doliny, gdzie znajduje się kasa TPN. Pokonanie tego fragmentu zajmuje około 35 - 40 minut.
Dnem zalesionej doliny prowadzi spacerowa droga znakowana na czerwono. Szlak wiedzie wzdłuż Strążyskiego Potoku, kilkukrotnie przecinając go. Im głębiej wkraczamy w dolinę tym efektowniej prezentują się kaskady na Strążyskim Potoku. Po prawej stronie wznoszą się strzeliste turnie zwane Trzema Kominami, a także skała z tablicą poświęconą czeskiemu publicyście - Edwardowi Jelinkowi. Na wysokości tablicy Strążyski Potok tworzy najefektowniejszą i najpotężniejszą z kaskad.
W górnej części doliny droga robi się bardziej wyboista i po około 30 minutach osiąga dolny skraj Polany Strążyskiej, na której znajduje się niewielki bufet turystyczny. Otwiera się z niej widok na szczyt Giewontu z dobrze widocznym, północnym urwiskiem. W górę polany prowadzi szlak do wodospadu Siklawica oraz na Sarnią Skałę, natomiast droga na Giewont skręca tutaj w prawo, przekraczając mostek nad Strążyskim Potokiem.
Wraz ze znakowaną na czarno Ścieżką nad Reglami wspinamy się monotonnie kamiennym chodnikiem na Przełęcz w Grzybowcu. Tuż powyżej przełęczy znajduje się rozwidlenie szlaków, gdzie znaki czarne odłączają się ku Dolinie Małej Łąki.
Dalsze podejście wyprowadza nas na grzbiet Grzybowca, skąd otwiera się widok na masyw Giewontu oraz Wielką Turnię.
Czerwony szlak początkowo biegnie grzbietem, a następnie przechodzi w trawers jego górnej części. Rozpoczyna się tutaj bardzo atrakcyjna widokowo część podejścia. Wkrótce wąska ścieżka doprowadza do charakterystycznego wcięcia w skalnym żeberku.
Po przewinięciu się przez żeberko ścieżka wznosi się pod ścianami Małego Giewontu, z widokami na Dolinę Małej Łąki i jej górne piętro z kotłami Niżniej i Wyżniej Świstówki. Męczące podejście wyprowadza na przełęcz Siodło, która rozdziela Mały Giewont od Siodłowej Turni.
Na przełęczy szlak zwraca się ku wschodowi i obchodząc wapienne turnie Małego Giewontu pnie się na Kondracką Przełęcz Wyżnią, gdzie łączy się z niebieskim szlakiem z Kuźnic.
Z Przełęczy rozciąga się piękna panorama z Czerwonymi Wierchami na pierwszym planie. Doskonale widać również wapienny wierzchołek Giewontu. Dalsza droga prowadzi za znakami niebieskimi.
Powyżej przełęczy niebieski szlak rozgałęzia się. Na szczyt wchodzi się jego prawą odnogą, natomiast schodzi lewą. W końcowej fazie podejścia musimy pokonać kilka łańcuchów o niewielkiej skali trudności. W miejscu tym często tworzą się zatory i wejście na wierzchołek może przeciągnąć się w czasie.
Po wejściu na szczyt należy bardzo uważać, ponieważ w kierunku północnym Giewont opada urwistą ścianą, osiągającą 600 metrów wysokości. Dojście z Kuźnic, licząc bez odpoczynków, zajmuje ok. 2.10 godz. Giewont jest prawie zawsze zapełniony turystami i ciężko tutaj znaleźć spokojny kąt na odpoczynek. Ze szczytu otwiera się wspaniała panorama na leżące poniżej Zakopane i całe Podhale, a także na Tatry Wysokie i Tatry Zachodnie.
Panorama z Giewontu
Na szczycie znajduje się 15-metrowy, metalowy krzyż, symbol Giewontu i Zakopanego, jeden z najczęściej wykorzystywanych motywów tatrzańskich.
Zejście ze szczytu ułatwia ciąg łańcuchów, który sprowadza z powrotem na Wyżnią Kondracką Przełęcz. Zejście zajmuje około 10-15 minut.
Aby nie schodzić tą samą drogą można zejść do Zakopanego przez Dolinę Kondratową lub żółtym szlakiem z Kondrackiej Przełęczy przez Dolinę Małej Łąki.
1998