Do Schroniska na Polanie Chochołowskiej z Siwej Polany przez Dolinę Chochołowską

Dolina Chochołowska jest największą i najdłuższa doliną w Tatrach Polskich. Dolina liczy około 10 km długości i zajmuje powierzchnię 35,5 km kwadratowych.[1] Od południa dolinę zamyka tatrzański grzbiet główny ciągnący się od Wołowca do Siwego Zwornika. Najwyższym szczytem w otoczeniu Doliny Chochołowskiej jest Starorobociański Wierch (2176m). Północna część doliny rozgałęzia się w 3 większe odnogi: Dolinę Chochołowską Wyżnią, Dolinę Jarząbczą oraz największa z nich - Dolinę Starorobociańską.

Dolina Chochołowska należy do jednych z najliczniej odwiedzanych miejsc w Tatrach. Szczególne oblężenie dolina przeżywa w okresie kwitnienia krokusów, które szczególnie efektownie wyglądają na Polanie Chochołowskiej. Dolina Chochołowska wchodzi w skład Tatrzańskiego Parku Narodowego, jednak zarządzana jest przez Wspólnotę Leśną Uprawnionych Ośmiu Wsi z siedzibą w Witowie. W porównaniu do innych tatrzańskich dolin nie sposób nie dostrzec, że gospodarka leśna prowadzona jest w Dolinie Chochołowskiej na dużo większą skalę. Na Polanie Chochołowskiej usytuowane jest schronisko turystyczne, które stanowi ważny punkt węzłowy dla wycieczek w tym rejonie.

Najpopularniejszym miejscem startowym w rejon Doliny Chochołowskiej jest Siwa Polana, która rozciąga się na północ od wylotu doliny. W pobliżu Siwej Polany usytuowanych jest kilka parkingów, jak również znajduje się tutaj końcowy przystanek dla busów. Niegdyś istniała możliwość zaparkowania na położonej w głębi doliny Polanie Huciska, co pozwalało skrócić trasę na Polanę Chochołowską o ponad 3 kilometry.

Panorama z Siwej Polany

Na Siwej Polanie znajduje się punkt sprzedaży biletów, przy czym sprzedawane są one przez Wspólnotę Leśną Uprawnionych Ośmiu Wsi. Trasa z Siwej Polany do Schroniska na Polanie Chochołowskiej liczy niespełna 7,5 kilometra. Początkowo idziemy bez znaków asfaltową drogą przecinającą Siwą Polanę. Dopiero po około kilometrze dołącza z lewej strony zielony szlak z Kir.

W okolicach rozstaju znajduje się wylot Doliny Chochołowskiej. Zielony szlak towarzyszyć nam będzie aż do Polany Chochołowskiej. Niedługo po prawej mijamy Siwiańskie Turnie, a w oddali ukazują się szczyty stanowiące południowe obramowanie doliny. Fragment między Siwą Polaną a Huciskami prowadzi dość monotonnie asfaltową jezdnią.

Po około 45 minutach dochodzimy do Hucisk - polany na której kiedyś funkcjonował parking samochodowy. Obecnie Huciska stanowią przystanek końcowy dla ciuchci, czyli traktoru stylizowanego na starą lokomotywę, który ciągnie dwa wagoniki. Skład ten kursuje między Siwa Polaną a Huciskami.

Tuż powyżej Hucisk mijamy z lewej strony bacówkę, za którą rozciąga się Dolina Huciańska, wcinająca się między Klinową Czubę i Jamską Czubę. Wkrótce dochodzimy do skalnego przewężenia zwanego Niżnią Bramą Chochołowską. W okolicy przewężenia Chochołowski Potok przewija się na wschodnia stronę drogi. Na jednej ze skał znajduje się tablica poświęcona Leopoldowi Kmietowiczowi, wikaremu z Chochołowa, który był przywódcą narodowego ruchu zbrojnego górali z 1846 roku.

Przy skałce z tablicą odbija ścieżka do Wywierzyska Chochołowskiego. Przy niskim i średnim stanie wypływa z niego około 300-600 litrów wody na sekundę.[1]

Przy następnej skałce Chochołowski Potok wraca na zachodnią stronę drogi, a po kolejnych 150 metrach odłącza się lewo Ścieżka nad Reglami prowadząca do Doliny Kościeliskiej.

Dolina Chochołowska ponownie rozszerza się, a szutrowa droga kierując się cały czas na południu doprowadza do kolejnego przewężenia. Jest to Wyżnia Brama Chochołowska, za którą znajdują się budynki leśniczówki TPN. Za przewężeniem, u podnóża Wielkiego Kopieńca, Dolina Chochołowska rozwidla się. Odgałęzia się tutaj Dolina Starorobociańska, którą wytyczony jest czarny szlak na Siwą Przełęcz.

Dolina Chochołowska zwraca się na południowy-zachód, wciskając się miedzy zbocza Bobrowca oraz Kopieńca. Następuje leśny fragment trasy prowadzący wąskim dnem doliny, wzdłuż Chochołowskiego Potoku. W kierunku Trzydniowiańskiego Wierchu odbija wkrótce czerwony szlak, a nieco wyżej osiągamy skraj Polany Chochołowskiej.

Polana Chochołowska położona jest u stóp Bobrowca i rozciąga się na wysokości około 1090-1150 metrów n.p.m. Ponad polaną wznosi się grzbiet opadający spod Bobrowca z charakterystycznymi turniami, zwanymi Mnichami Chochołowskimi. Na polanie znajduje się zespół dobrze zachowanych szałasów, jak również prowadzony jest na niej wypas owiec. W górnej części polany znajduje się drewniana kaplica, której nadano imię św. Jana Chrzciciela. W panoramie z Polany Chochołowskiej na pierwsze miejsce wybija się masyw Kominiarskiego Wierchu.

Schronisko na Polanie Chochołowskiej usytuowane jest na południo-zachodnim krańcu polany. Obiekt leży na wysokości 1146 m n.p.m. Historia obiektów turystycznych na Polanie Chochołowskiej sięga lat 1930-1932, kiedy wybudowane zostało schronisko Warszawskiego Klubu Narciarskiego. Obiekt ten został spalony przez Niemców pod koniec II Wojny Światowej. Budynek obecnego schroniska został wybudowany w latach 1951-1953. W czerwcu 1983 roku w schronisku gościł papież Jan Paweł II, który spotkał się Lechem Wałęsą i jego rodziną.[1]

Polana Chochołowska stanowi główny węzeł szlaków w Dolinie Chochołowskiej. Z polany rozchodzą się szlaki na Wołowiec przez Dolinę Chochołowską Wyżnią, na Grzesia oraz na Trzydniowiański Wierch przed Dolinę Jarząbczą.

2018

Bibliografia
[1] Nyka Józef, Tatry. Przewodnk turystyczny Tatry Polskie i Słowackie, wydanie II, Trawers, Warszawa 1994.