Na Błatnią (917m) z Klimczoka (1117m) przez Stołów (1035m)

Szlak z Klimczoka na Błatnią jest jednym z najciekawszych szlaków grzbietowych na obszarze Beskidu Śląskiego. Pokonywany w kierunku Błatniej pozbawiony jest męczących podejść, a odcinki prowadzące do góry są krótkie i łagodne. Szlak ma duże walory widokowe, które w znacznym stopniu zawdzięcza licznym wyrębom. Fragment trasy pomiędzy Trzema Kopcami a Horodowską Polaną biegnie skrajem Rezerwatu Stok Szyndzielni.

Klimczok oraz Błatnia leżą w północnej części Beskidu Śląskiego, która jest wyraźnie wyodrębniona od reszty pasma. Od południa podcięta jest ona dolinami Brennicy oraz Żylicy i jedynie przez Przełęcz Karkoszczonkę łączy się z pasmem Kotarza. Duża popularność tego obszaru jest następstwem wybudowania w 1953 roku kolei gondolowej, która wwozi turystów z Bielska-Białej pod szczyt Szyndzielni.

Klimczok jest najwyższym szczytem w tej części Beskidu Śląskiego. Najpopularniejsze szlaki na Klimczok prowadzą z Szyndzielni. Wielu turystów wjeżdżających koleją gondolową pokonuje pętlę z Szyndzielni na Klimczok i z powrotem, odwiedzając po drodze Schronisko na Szyndzielni oraz Schronisko na Klimczoku. Pozostałe szlaki prowadzące na Klimczok ze Szczyrku, z Bystrej oraz z Błatniej są zdecydowanie mniej oblegane.

Na rozległym szczycie Klimczoka znajduje maszt telekomunikacyjny. Z uwagi na częściowe zalesienie Klimczok pozbawiony jest widoków ku północy i zachodowi, natomiast rozległa panorama rozciąga w kierunku południowo-wschodnim. Na pierwszy plan wybija się zalesiony szczyt Magury, na zboczach którego położone jest Schronisko na Klimczoku. W oddali widać Babią Górę i Pilsko.

Przez szczyt Klimczoka przebiega żółty szlak, który wiedzie z Szyndzielni na Błatnią. Szlak ten odbija ze szczytu w kierunku zachodnim, sprowadzając leśną ścieżka na przełęcz oddzielającą Klimczok od Trzech Kopców. Przed osiągnięciem przełęczy dołącza z prawej strony czarny szlak z Szyndzielni, pozwalający ominąć wierzchołek Klimczoka.

Żółty szlak przewija się przez płytką przełęcz, a następnie łagodnie wspina się na Trzy Kopce. Przed II wojną światową na Trzech Kopcach znajdowało się niewielkie, prywatne schronisko. Budynek schroniska został zdewastowany w trakcie wojny i do dzisiaj przetrwały jedynie fundamenty.

Z Trzech Kopców żółty szlak obniża się drogą przecinającą mieszany las, który rośnie na skraju Rezerwatu Stok Szyndzielni. Po około 10 minutach docieramy do Horodowskiej Polany. W lewo odbija tutaj droga, którą można zejść na Przełęcz Karkoszczonkę.

Za polaną następuje łagodne podejście na Stołów. W pobliżu szlaku znajduje się Jaskinia Głęboka w Stołowie, która nie jest jednak udostępniona dla ruchu turystycznego.

Pokonywany fragment szlaku ma dość rekreacyjny charakter. Liczne wyręby i otaczające szlak młode nasadzenia zwiększają obecnie atrakcyjność widokową trasy, z której widać między innymi masyw Szyndzielni. Ukształtowanie wierzchołka Stołowa odpowiada jego nazwie i zwieńczone jest rozległym wypłaszczeniem.

Po minięciu wierzchołka szlak prowadzi ramieniem opadającym ku Błatniej. Ze szlaku widoki na Błatnią, a także Pasmo Stożka i Czantoriii.

Przed osiągnięciem kulminacji Błatniej przecinamy widokową polanę, z której rozciąga się rozległa panorama obejmująca Czantorię, Stożek, a także Pasmo Wiślańskie ze Skrzycznem. Z kopca wieńczącego Błatnią widać otoczenie doliny Wapienicy, w tym Przykrą i Wysokie. Rozległe widoki czynią z Błatniej jedno z najatrakcyjniejszych miejsc w rejonie Beskidu Śląskiego.

W sąsiedztwie szczytu, na wysokości 891 m n.p.m, znajduje się Schronisko na Błatniej, które zostało wybudowane w latach 1925 -1926. Z okolic schroniska rozciąga się panorama obejmująca Czantorię i Równicę.

Przy schronisku znajduje się węzeł szlaków. Żółty szlak prowadzi dalej do Jaworza, natomiast za znakami niebieskimi można zejść do Bielska-Białej Wapienicy, a za znakami zielonymi do Brennej. Szlak czerwony prowadzi w kierunku Wielkiej Cisowej.

2014