Znad Morskiego Oka przez Szpiglasową Przełęcz (2110m) do Doliny Pięciu Stawów

Szlak ze Schroniska nad Morskim Okiem na Szpiglasową Przełęcz jest najłatwiejszym z wysokogórskich szlaków wytyczonych w Polskich Tatrach Wysokich. Pomimo niewielkiej skali trudności oferuje on wspaniałe widoki i możliwość poczucia wysokich gór. Wejście i zejście z przełęczy nawet przy bardzo spokojnym tempie zamyka się w 6 godzinach. W przypadku planowania zejścia ze Szpiglasowej do Doliny Pięciu Stawów trzeba już liczyć się z koniecznością pokonania klikudziesięciometrowego ciągu łańcuchów.

Wyruszając sprzed Schroniska nad Morskim Okiem należy cofnąć się parę metrów w kierunku Starego Schroniska. Żółty szlak na Szpiglasową Przełęcz odbija tutaj od asfaltowej drogi i pnie się ku górze wygodną, kamienną ścieżką. Obecny szlak został wybudowany w 1937 roku pomimo sprzeciwów obrońców przyrody, zyskując nazwę Ceprostrady.[1]

Szybko oddalając się od obleganego przez turystów schroniska ścieżka przechodzi w długi trawers zboczem Miedzianego, spod którego spływają liczne strumyki co rusz przecinające chodnik. Przed nami coraz ładniej prezentuje się sylwetka Mnicha (2068 m), w dole możemy podziwiać Morskie Oko, a powoli wyłania się także Czarny Staw spoczywający w Kotle pod Rysami. Przy odrobinie szczęścia możemy napotkać świstaki mające tutaj swoje stanowiska.

U stóp Mnicha szlak wykonuje gwałtowny zwrot i wspinając się kolejnymi, długimi zakosami po około 50 minutach doprowadza do progu Dolinki za Mnichem. Jest to niewielka, tarasowa dolinka zawieszona ponad Morskim Okiem, wcięta pomiędzy Cubrynę i Mnicha z jednej strony oraz Miedziane i Szpiglasowy Wierch z drugiej. W dolince leży najwyżej położony naturalny zbiornik wodny w Polsce - Zadni Mnichowy Stawek (około 2072 m).

Na progu odłącza się czerwony szlak prowadzący na Wrota Chałubińskiego (2022 m). Szlak na Szpiglasową Przełęcz prowadzi dalej prosto pozostawiając w dole Stawki Staszica. Perć układa się cały czas w długie i nienastręczające trudności zakosy.

Z każdym przebytym metrem otwiera się coraz bogatszy widok na szczyty Tatr Wysokich. Ze szlaku szczególnie efektownie prezentują się Morskie Oko i Czarny Staw. Dominujący wcześniej w panoramie strzelisty wierzchołek Mnicha znika na tle rumowisk i piargów Dolinki za Mnichem.

Ścieżka pod koniec wcina się między skały, gdzie jej przebieg torowano przy pomocy dynamitu.[1] Wreszcie zakosem w prawo wyprowadza na Szpiglasową Przełęcz (2110m).

Po osiągnięciu grani otwiera się ciekawa panorama na Dolinę Pięciu Stawów i otaczające ją szczyty. Z przełęczy można wejść na Szpiglasowy Wierch (2172m), co zajmuje około 6 - 7 minut. Warto polecić wejście na szczyt, ponieważ oferuje on bogatszy widok na stronę słowacką. Ze szczytu widać m.in. 3 najwyższe, polskie szczyty (Rysy - 2499 m, Mięguszowiecki Szczyt - 2438 m, Niżnie Rysy - 2430 m). W dole drzemie Niżni Staw Ciemnosmreczyński z widocznym szlakiem z Doliny Koprowej. W okolicy można dostrzec kozice.

Zejście z przełęczy w kierunku Doliny Pięciu Stawów zaczyna się kilkudziesięciometrowym ciągiem łańcuchów. Prowadzi ono skalną rynną, trawersując najpierw wzdłuż ściany, a następnie przecinając skalną płytę.

Tuż za łańcuchami szlak sprowadza kilkoma zakosami do trawiasto-piarżystej kotlinki, przechodząc poniżej zakosów w kamienny chodnik.

Schodząc możemy podziwiać wznoszące się przed nami Kozie Wierchy oraz Świnicę. Po prawej stronie mamy ładny widok na Wielki Staw, który imponuje swoim ogromem.

Perć systematycznie obniża się i przekracza wreszcie strumyk łączący Czarny i Wielki Staw, skąd idąc lekko pod górkę doprowadza do skrzyżowania z niebieskim szlakiem na Zawrat. Z przełęczy do tego miejsca schodzi się około 1.15 godz.

Dalej idziemy za znakami niebieskimi mając po lewej stronie łagodne zbocza Koziego Wierchu, z prawej zaś Wielki Staw, drugi pod względem powierzchni (ok. 34.5 ha) i najgłębszy (79 m) staw tatrzański. Po około 30 minutach od skrzyżowania dochodzimy do Schroniska w Dolinie Pięciu Stawów, położonego nad brzegiem Przedniego Stawu.

2002

Bibliografia
[1] Nyka Józef, Tatry. Przewodnk turystyczny Tatry Polskie i Słowackie, wydanie II, Trawers, Warszawa 1994.