Do Doliny Juraniowej z Orawic (Orawice - Dolina Juraniowa - Umarła Przełęcz - Dolina Bobrowiecka - Orawice)
Dolina Juraniowa (słow. Juráňova dolina) jest niewielką doliną położoną w słowackich Tatrach Zachodnich, która w swojej dolnej części przybiera postać wąskiego, skalnego wąwozu. Skalne przewężenie ma długość około 1 kilometra i zwane jest Cieśniawą (słow. Tiesňavy). Najdogodniejsze dojście do Doliny Juraniowej wiedzie z Orawic (słow. Oravice). Jest to słowacka osada znana głównie z basenów termalnych. Najkrótsza droga z Polski do Orawic prowadzi z Chochołowa przez Witanową (słow. Vitanová). W Orawicach znajduje kilka parkingów, przy czym wskazane jest zaopatrzyć się w bilon, ponieważ na części parkingów funkcjonują parkomaty.
Chcąc zwiedzić Dolinę Juraniową najbardziej optymalnym wariantem jest rozpoczęcie wycieczki z Orawic za znakami czerwonymi. Szlak ten po pokonaniu Cieśniawy przewija się przez Umarłą Przełęcz (słow. Umrlé sedlo) do Doliny Bobrowieckiej (słow. Bobrovecká dolina), z której można wrócić do Orawic niebieskim szlakiem. Powyższa pętla jest obecnie najpopularniejszą trasą turystyczną w okolicach Orawic. Jeszcze kilka lat temu z Umarłej Przełęczy można było udać się na Bobrowiecką Przełęcz (słow. Bobrovecké sedlo) lub na Bobrowiec (słow. Bobrovec) przez Juraniową Przełęcz (słow. sedlo Prislop). Obecnie szlaki te są zamknięte.
Wyruszając z Orawic czerwonym szlakiem kierujemy się na wschód. Szlak wytyczony jest asfaltową drogą prowadzącą do Doliny Cichy Orawskiej (słow. Tichá dolina).
Niedaleko za Orawicami mijamy rozwidlenie z żółtym szlakiem do Suchej Góry (słow. Suchá Hora). Asfaltowa droga przecina następnie rozległe łąki, których północne ograniczenie stanowi pasmo Orawsko-Witowskich Wierchów (słow. Oravicko-vitovské vrchy). Ku południu roztacza się widok na charakterystyczny szczyt Osobitej (słow. Osobitá).
Po około 30 minutach czerwony szlak opuszcza asfaltową drogę, odbijając w prawo. Wkrótce dochodzimy do Szatanowej Polany (słow. Šatanová poľana), którą przecinamy w kierunku południowym.
Po kolejnych 15 minutach docieramy do wylotu Doliny Juraniowej, gdzie znajduje się połączenie z żółtym szlakiem, który pozwala na bezpośrednie dojście do wylotu Doliny Bobrowieckiej.
Tuż za rozstajem wkraczamy do Doliny Juraniowej, która szybko zwęża się w skalny wąwóz. Przejście wąwozu ułatwiają liczne kładki, schodki oraz stopnie skalne, które prowadzą kilka metrów ponad bystrym Juraniowym Potokiem (słow. Juráňov potok).
W kilku miejscach mijamy okrąglaki ułożone ponad potokiem, które stanowią pozostałość po pomoście, który niegdyś był zbudowany nad potokiem. Ułatwiał on wywóz drewna z doliny.[1]
Po przejściu Cieśniawy dolina rozszerza się, a czerwony szlak wkrótce opuszcza jej dno wspinając się na zachodni grzbiet. Po kilku minutach osiągamy siodło Umarłej Przełęczy. To właśnie z Umarłej Przełęczy wytyczone były kiedyś szlaki na Bobrowiecką Przełęcz oraz na Bobrowiec przez Juraniową Przełęcz. Szlaki te zostały zamknięte prawdopodobnie z obawy przed wzmożonym ruchem z polskiej strony.
Z Umarłej Przełęczy czerwony szlak sprowadza leśną drogą do rozstaju w Dolinie Bobrowieckiej, gdzie następuje połączenie z niebieskim szlakiem z Orawic na Przełęcz Bobrowiecką.
Schodząc do Orawic podążamy za znakami niebieskimi, prowadzącymi w dół asfaltową drogą. Po drodze mijamy rozwidlenie z żółtym szlakiem umożliwiającym powrót do wylotu Doliny Juraniowej.
Zejście asfaltową drogą do Orawic, licząc od rozstaju w Dolinie Bobrowieckiej, zajmuje około 50 minut. Tuż przed Orawicami przechodzimy obok tablicy upamiętniającej śmierć żołnierzy radzieckich i słowackich celników podczas wyzwalania Orawic.
2018
Bibliografia
[1] Nyka Józef, Tatry. Przewodnk turystyczny Tatry Polskie i Słowackie, wydanie II, Trawers, Warszawa 1994.