Na Śnieżne Kotły ze Szklarskiej Poręby przez Schronisko Pod Łabskim Szczytem
Obok Wodospadów Kamieńczyka oraz Szklarki, Śnieżne Kotły stanowią główną atrakcję zachodniej części polskich Karkonoszy. Są to najefektowniejsze i najlepiej wykształcone kotły polodowcowe w całych Karkonoszach. Urwiska Dużego Kotła osiągają ponad 200 metrów wysokości. Wraz z górującą nad nimi stacją przekaźnikową TV są obok piramidy Śnieżki najbardziej charakterystycznym elementem panoramy Karkonoszy.
Podejście na Śnieżne Kotły jest dość strome i męczące, a szczególnie mozolny jest odcinek do Schroniska Pod Łabskim Szczytem. Po osiągnięciu Kukułczych Skał szlak wyłania się z lasu i wychodzi na otwarty teren, dzięki czemu jego górny fragment jest niezwykle interesujący widokowo.
Żółty szlak prowadzący na Śnieżne Kotły rozpoczyna się w centrum Szklarskiej Poręby, u zbiegu ulic Sikorskiego i Jedności Narodowej. Początkowo prowadzi w dół ulicą Jedności Narodowej, skręcając następnie w ulicę 1 Maja. Po kilku minutach znaki żółte odbijają w prawo w ul. Kilińskiego. Szlak wznosi się chodnikiem wzdłuż jezdni do Muzeum Mineralogicznego, które usytuowane jest przy skrzyżowaniu z ul. Uroczą. Odbijając w prawo można dojść w kilka minut do dolnej stacji wyciągu krzesełkowego na Szrenicę. Przy Muzeum szlak opuszcza asfaltową jezdnię i wkracza do lasu.
Szlak wytyczony jest leśną drogą, równolegle do płynącego z lewej strony Złotego Potoku. Niedługo z prawej strony dochodzi trasa rowerowa, a szlak przekracza mostek nad Złotym Potokiem. Po kilku minutach trasa rowerowa odbija w lewo w kierunku Szrenickiego Potoku. Można nią dojść w przeciągu kilkunastu minut do tzw. Czeskiej Ścieżki, prowadzącej od Wodospadu Szklarki do Schroniska Pod Łabskim Szczytem.
Żółty szlak wznosi się równomiernie doprowadzając do niewielkiej polany, z której rozciąga się widok na grzbiet główny Karkonoszy oraz na zabudowania Schroniska Pod Łabskim Szczytem.
Wkrótce szlak opuszcza drogę i wkracza w leśny żleb. Następuje kilkunastominutowy fragment podejścia nieco zniszczoną, kamienną ścieżką. Na jej końcu szlak ponownie łączy się z drogą jezdną. W prawo odbija znakowany na zielono szlak do pośredniej stacji wyciągu na Szrenicę i dalej do Rozdroża pod Kamieńczykiem.
Powyżej rozstaju następuje najbardziej męczący fragment podejścia. Droga do Schroniska Pod Łabskim Szczytem wznosi się stromo przez kilkaset metrów, mając po lewej stronie Szrenicki Potok. Wydostając się z lasu szlak przekracza mostek nad Szrenickim Potokiem.
Podejście łagodnieje i zataczając łuk doprowadza do wznoszących się tuż przy szlaku Kukułczych Skał.
Od skał do schroniska pozostaje niespełna 10 minut łagodnego podejścia. Tuż przed schroniskiem z lewej strony dochodzi znakowana na niebiesko Czeska Ścieżka z Wodospadu Szklarki. Schronisko usytuowane jest na rozległej hali, z której roztacza ciekawy widok się na położone u stóp osiedla oraz pobliskie Borówczane Skały.
Przy schronisku węzeł szlaków. Znaki czarne prowadzą do Jagniątkowa, natomiast czerwone do Rozdroża pod Wielkim Szyszakiem. Żółty szlak wznosi się stromo się przez halę ponad schroniskiem do skrzyżowania ze Ścieżką nad Reglami. W lewo prowadzi ona do Rezerwatu Śnieżnych Kotłów, zaś w prawo do Mokrej Przełęczy i dalej na Halę Szrenicką.
Powyżej rozstaju żółty trawersuje północne zbocza Łabskiego Szczytu, pozostawiając poniżej Łabski Kocioł. Szlak wznosi się równomiernie wygodną, kamienną ścieżką wśród rumowisk skalnych. Za plecami roztacza się ładny widok na rozległy wierzchołek Szrenicy.
W końcowym fragmencie szlak doprowadza do wypłaszczenia grzbietowego i łączy się z czerwonym szlakiem (Główny Szlak Sudecki), razem z którym dociera do budynku stacji przekaźnikowej TV. Po czeskiej stronie widoczne są Kotel, Lysá hora i Labská bouda. Obok budynku znajduje się skałka zwana Czarcią Amboną.
Szlak kieruje się tutaj nad krawędź Wielkiego Śnieżnego Kotła, ponad którym wznosi się kilka platform widokowych. Dwa Śnieżne Kotły (Mały i Wielki) są najbardziej znanymi i najefektowniejszymi kotłami polodowcowymi Karkonoszy. Dna kotłów leżą na wysokości 1170-1240m, a urwiste ściany osiągają do 200 metrów wysokości.
Znad kotłów rozpościera się wspaniała panorama na Pogórze Karkonoskie i Kotlinę Jeleniogórską. Na wschodzie wznosi się olbrzymia, zasłana rumowiskami skalnymi kopuła szczytowa Wielkiego Szyszaka (1509m).
Ponad kotłami przebiega czerwony szlak wiodący na wschód w kierunku Przełęczy Karkonoskiej, zaś na zachód w kierunku Szrenicy.
2004