Ze Starych Wierchów na Turbacz (1310m) przez Obidowiec
Szlak Stare Wierchy - Turbacz stanowi fragment Głównego Szlaku Beskidzkiego, który wiedzie przez Gorce na odcinku Rabka - Turbacz - Lubań - Krościenko nad Dunajcem. Najpopularniejsze dojście na Stare Wierchy stanowi właśnie, znakowany na czerwono, Główny Szlak Beskidzki prowadzący z Rabki. Na trasie z Rabki leży między innymi popularna Bacówka Na Maciejowej. Z Nowego Targu na Stare Wierchy można natomiast dojść zielonym szlakiem wiodącym przez Bukowinę Obidowską.
Szlak ze Starych Wierchów na Turbacz wytyczony jest grzbietem, który rozchodzi się z Turbacza i biegnie przez Rozdziele oraz Obidowiec. Do kopuły szczytowej Turbacza szlak prowadzi wzdłuż granicy Gorczańskiego Parku Narodowego.
Schronisko Stare Wierchy położone jest na wysokości 968 metrów n.p.m. i stanowi ważny węzeł szlaków. Oprócz Głównego Szlaku Beskidzkiego, sprzed schroniska rozchodza się szlaki do Obidowej, Nowego Targu, Koninek oraz Rabki Zaryte.
Wyruszając ze schroniska w kierunku Turbacza idziemy grzbietową wycinką, którą wiedzie leśna droga udostępnioną także dla rowerzystów górskich. To wznosząc się nieznacznie, to obniżając osiągamy najpierw Groniki (1027m), a po niespełna 40 minutach Obidowiec (1106m). Na Obidowcu znajduje się rozstaj z zielonym szlakiem schodzącym w kierunku Toboła.
Ze szlaku otwiera się w kilku miejscach ciekawy widok na leżący po południowej stronie grzbiet Średniego Wierchu i dalej w kierunku Podhala, natomiast ku północy można dostrzec ukazujące się w prześwitach między drzewami wzniesienia Beskidu Wyspowego.
Przed rozpoczęciem podejścia na Rozdziele mijamy symboliczny pomnik upamiętniający katastrofę niewielkiego samolotu sanitarnego, który rozbił się na grzbiecie Obidowca 25 maja 1973 roku.
Wkrótce rozpoczynamy strome podejście, które wyprowadza nas na Rozdziele, gdzie grzbiet Obidowca, łączy się z grzbietem Soliska i Średniego Wierchu.
Powyżej Rozdziela szlak prowadzi bez większych zmian wysokości do rozstaju dróg, gdzie idąc na wprost można dojść do Schroniska Na Turbaczu lub na Czoło Turbacza, natomiast szlak czerwony odbija tutaj w prawo.
Niedługo za rozstajem rozpoczyna się finałowe podejście na Turbacz. Wąska ścieżka przecina kopułę szczytową, wznosząc się dawnym wyrębem, gdzie obecnie dominują młode świerki.
Na szczycie Turbacza, który jest najwyższym szczytem Gorców, znajduje się ponad 4-metrowy punkt geodezyjny z podaną wysokością oraz współrzędnymi geograficznymi, kilka ławek, a także metalowy krzyż. Świerki porastające wierzchołek dość mocno ograniczają widoki ze szczytu.
Ze szczytu Turbacza czerwony szlak sprowadza leśną ścieżką do pobliskiego Schroniska Na Turbaczu. Dojście do schroniska zajmuje około 10 minut.
Pierwsze schronisko pod Turbaczem znajdowało się na Polanie Wisielakówka. Jego budowa została rozpoczęta w 1924 roku. Zostało ono zniszczone w 1933 roku w wyniku pożaru. Budowa kolejnego obiektu, już na Hali Długiej, zainicjowano w 1934 roku. Obiekt ten został zniszczony w trakcie II wojny światowej. Budowę obecnego schroniska, na wysokości 1283 metrów n.p.m., zaczęto w 1953 roku, a otwarcie obiektu nastąpiło w roku 1958.
Sprzed schroniska rozciąga się panorama Tatr, Pienin, Podhala oraz wschodniej części Gorców. Przy schronisku znajduje się największy węzeł szlaków w Gorcach, które rozchodzą się po całym paśmie.
2017