Na Smutną Przełęcz (1963m) z Bufetu Rohackiego przez Dolinę Smutną

Rohacze i Dolina Smutna
Rohacze i Dolina Smutna

Smutna Przełęcz (słow. Smutné sedlo) leży w Grani Głównej Tatr pomiędzy Przednią Kopą (słow. Prvá kopa) a Rohaczem Płaczliwym (słow. Plačlivý Roháč). Granią wznoszącą się ponad Doliną Rohacką (słow. Roháčska dolina) wytyczony jest najtrudniejszy szlak w Tatrach Zachodnich. Szczególnie ciekawy i trudny technicznie jest fragment między Banówką (słow. Baníkov) a Rohaczem Ostrym (słow. Ostrý Roháč).

Schemat szlaku

Smutna Przełęcz leży mniej więcej pośrodku grani Rohacz Ostry - Banówka. Dzięki niebieskiemu szlakowi z Bufetu Rohackiego na Smutną Przełęcz przejście grani można podzielić na dwa fragmenty. Wyzwaniem dla bardziej zaawansowanych turystów jest przejście w jednym ciągu całej grani ponad Doliną Rohacką od Wołowca (słow. Volovec) do Brestowej (słow. Brestová).




Rohacze
Rohacze

Niebieski szlak na Smutną Przełęcz zaczyna się przy Bufecie Rohackim. Do Bufetu Rohackiego (słow. Ťatliakova chata) doprowadzona jest asfaltowa droga z Zuberca (słow. Zuberec). Drogą tą wytyczony jest czerwony szlak. Tuż przy schronisku leży niewielki staw zwany Czarną Młaką (słow. Ťatliakove jazero).

Bufet Rohacki i Rohacze
Bufet Rohacki i Rohacze
Czarna Młaka i Rohacz Ostry
Czarna Młaka i Rohacz Ostry

Jako szlak biegnący powyżej schroniska trasa na Smutną Przełęcz jest zamykana w okresie od 1 listopada do 31 maja. Początkowy fragment podejścia pokrywa się ze znakami zielonymi, które biegną ku Rohackim Stawom (słow. Roháčske plesá). Szlaki kierują się ku południu wąską ścieżka, która wśród kosodrzewiny biegnie wzdłuż zboczy opadających spod Rakonia (słow. Rákoň) i Wołowca. Ze szlaku widoki na Dolinę Rohacką oraz na skaliste, północne ściany Rohaczy.

Ścieżka powyżej Bufetu Rohackiego
Ścieżka powyżej Bufetu Rohackiego
Rohacze
Rohacze
Zbocza Wołowca
Zbocza Wołowca

Po około 30 minutach osiągamy rozstaj położony w dolnym piętrze Doliny Smutnej, u stóp Wołowca i Rohaczy. Zielony szlak odłącza się tutaj do Rohackich Stawów.

Rozstaj, powyżej Smutna Dolina
Rozstaj, powyżej Smutna Dolina
Rozstaj szlaków
Rozstaj szlaków
Widok na Zabrat
Widok na Zabrat

Niebieski szlak zataczając łuk wspina się piargami do górnej części Doliny Smutnej. Górne piętro Doliny Smutnej wcina się między Rohacze i Zielony Wierch Rohacki (słow. Zelené). Jej dno zalegają głazy i bloki skalne, a szata roślinna jest bardzo uboga.

Smutna Dolina, w tle Wołowiec
Smutna Dolina, w tle Wołowiec
Smutna Dolina i Smutna Przełęcz
Smutna Dolina i Smutna Przełęcz
Wołowiec i Rohacze
Wołowiec i Rohacze

Trzymając się prawej strony doliny kamienny chodnik wznosi ku zachodowi, by następnie wspiąć się zakosami na zbocze Przedniej Kopy Przedniej. Powyżej zakosów szlak trawersuje ku południu na siodło Smutnej Przełęczy. Obecny wariant szlaku został wytrasowany w latach 1963-1964.[1]

Dojście do Smutnej Przełęczy
Dojście do Smutnej Przełęczy
Zielony Wierch Rohacki
Zielony Wierch Rohacki
Smutna Dolina
Smutna Dolina

Smutna Przełęcz oddziela Przednią Kopę na zachodzie od Rohacza Płaczliwego na wschodzie. Po osiągnięciu Smutnej Przełęczy niebieski szlak sprowadza do Doliny Żarskiej (słow. Žiarska dolina). Granią biegnie czerwony szlak uchodzący za słowacki odpowiednik Orlej Perci.

Smutna Przełęcz - widok na Baraniec
Smutna Przełęcz - widok na Baraniec
Smutna Przełęcz - widok na Rohacze
Smutna Przełęcz - widok na Rohacze


2011


Bibliografia
[1] Nyka Józef, Tatry. Przewodnk turystyczny Tatry Polskie i Słowackie, wydanie II, Trawers, Warszawa 1994.