Przełęcz Jałowiecka (998m) - Przełęcz Glinne (809m) - Hala Miziowa - Pilsko (1557m)
Fragment Głównego Szlaku Beskidzkiego prowadzący między najwyższymi szczytami Beskidu Żywieckiego, Babią Górą i Pilskiem. Na wielu odcinkach jego trasa pokrywa się z niebieskim szlakiem słowackim. Zarówno Babia Góra, jak i Pilsko znacznie przewyższają szczyty wznoszące się pomiędzy nimi. Na odcinku od Przełęczy Jałowieckiej do Hali Miziowej tylko Mędralowa i Jaworzyna przekraczają wysokość 1000 metrów. Czerwony szlak nie wyłania się ponad górną granice lasu, stąd rozleglejsze widoki rozciągają jedynie z mijanych hal oraz polan.
Od wschodu Główny Szlak Beskidzki biegnie z Babiej Góry przez Przełęcz Brona, Markowe Szczawiny, doprowadzając do Przełęczy Jałowieckiej z pominięciem Małej Babiej Góry. Na zachodzie szlak omija z kolei kopułę szczytową Pilska i trawersując jego północne zbocza wyprowadza na Halę Miziową. Chcąc wejść na szczyt Pilska z pominięciem Hali Miziowej, należy powyżej Przełęczy Glinne iść cały czas słowackim szlakiem niebieskim.
Z płytkiego i zalesionego siodła Przełęczy Jałowieckiej Północnej Główny Szlak Beskidzki wznosi się równomiernie leśną przecinką. Po kilkunastu minutach z prawej strony dochodzi zielony szlak z Hali Kamińskiego. Powyżej rozstaju ścieżka nabiera stromizny i szybko osiąga wschodni wierzchołek Mędralowej. Widok ze szczytu jest dość mocno ograniczony przez otaczające drzewa i jedynie ponad przecinką, którą wiodło podejście wyłania się masyw Babiej Góry.
Chcąc uniknąć podejścia na Mędralową można skorzystać ze słowackiego, żółtego szlaku, który zaczynając się na Przełęczy Jałowieckiej Północnej obchodzi południowe zbocza Mędralowej i ponownie łączy się z Głównym Szlakiem Beskidzkim, nieco powyżej Przełęczy Głuchaczki. W przeważającej części szlak biegnie asfaltową drogą. Skorzystanie ze skrótu pozwala zaoszczędzić 30-40 minut.
Szlak czerwony prowadzi dalej polną drogą przecinając wkrótce widokową Halę Mędralową, z której ładny widok na Pasmo Jałowieckie. Na jej zachodnim krańcu wznosi się durgi, wyższy wierzchołek Mędralowej. Po kolejnych, kilkunastu minutach rozstaj z zielonym szlakiem z Przyborowa. Z upływem czasu zejście staje się wyjątkowo strome i nieprzyjemne, by wreszcie sprowadzić do rozwidlenia z żółtym szlakiem słowackim na Przełęcz Jałowiecką. Przy rozwidleniu turystyczne przejście graniczne. Za skrzyżowaniem znaki czerwone w dalszym ciągu biegną w dół i szybko doprowadzają do trawiastej Przełęczy Głuchaczki, naprzeciw której wznosi się zalesiona kopuła Jaworzyny. Na przełęczy znajduje się studencka baza namiotowa.
Po przecięciu trawiastej przełęczy rozpoczyna się strome podejście na Jaworzynę. W jego pierwszym fragmencie za plecami roztacza się panorama na zalesioną Mędralową. Dalsze podejście wiedzie lasem. Przed osiągnięciem szczytu, którego kulminację szlak obchodzi z prawej strony, skrzyżowanie ze ścieżką prowadzącą do prywatnej bacówki. Po chwilowym wypłaszczeniu leśny trakt sprowadza stromo w dół na Przełęcz Półgórską. Z przełęczy oraz z mijanych hal otwiera się panorama na Romankę, Pilsko, a także Beskid Śląski ze Skrzycznem.
Za przełęczą następuje krótkie, ale momentami dosyć strome podejście na szczyt Szelust (Beskid Krzyżowski). Po przewinięciu się przez wierzchołek szlak obniża się ku rozstajowi z żółtym szlakiem do Korbielowa. Przed skrzyżowaniem, przy leśnym wyrębie, ładna panorama na wyłaniający się ponad pobliskimi grzbietami wierzchołek Pilska. Za rozstajem następuje seria krótkich podejść poprzedzielanych płytkimi przełęczami. Szlak wspina się najpierw na niepozorny wierzchołek Westki (Beskid Korbielowski), a następnie na szczyt Student (Zimna). W kilku miejscach pośród drzew widoki na Pilsko i pobliskie doliny. Za ostatnią kulminacją szlak dość stromo opada ku Przełęczy Glinne. Tuż przed przełęczą szlak wyłania się z lasu i przed niewielką łąką odbija w prawo do asfaltowej drogi, którą doprowadza do znajdującego się na przełęczy przejścia granicznego. Przełęcz Glinne, położona na wysokości 809 metrów, stanowi najniższy punkt na całej trasie.
Od Przełęczy Glinne rozpoczyna się najbardziej mozolny i męczący fragment trasy - podejście na Halę Miziową. Czerwony szlak odbija na przełęczy w prawo. Początkowo łagodne podejście z upływem czasu staje się strome, a miejscami nawet bardzo strome. Znakom czerwonym towarzyszy tutaj niebieski szlak słowacki. Wyczerpująca wspinaczka leśną przecinką trwa do osiągnięcia wysokości około 1200 metrów, gdzie znajduje się rozwidlenie szlaków. Szlak słowacki wspina się dalej grzbietem w kierunku szczytu Pilska, zaś znaki czerwone odbijając od granicy przechodzą w długi trawers. Po kilkunastu minutach leśna ścieżka przecina potok Glinne i wkracza na obszar rezerwatu "Pilsko".
Po około 30-40 minutach od rozwidlenia szlak osiąga dolny skraj Hali Miziowej, gdzie łączy się z drogą samochodową. Stąd jeszcze kilkuminutowe, strome podejście drogą do nowego budynku schroniska turystycznego na Hali Miziowej. Sprzed schroniska rozpościera się bogata panorama na Beskid Żywiecki, w której wybija się przede wszystkim Babia Góra.
Ze schroniska na Hali Miziowej na szczyt Pilska prowadzą dwa szlaki. Krótsze podejście prowadzi szlakiem czarnym. Podejście to jest także bardziej strome. Od schroniska znaki czarne kierują się na południe w kierunku grzbietu opadającego spod Pilska. Szeroka wydeptana ścieżka prowadzi stromo pod górę wzdłuż wyciągu narciarskiego. Duża stromizna sprawia, że szybko nabiera się wysokości. Po osiągnięciu grzbietu szlak zwraca się w lewo i wzdłuż granicy wspina się ku polskiej kulminacji Pilska. Z grzbietu otwiera się bogata panorama zarówno na polską, jak i słowacką stronę. Tuż przed polskim wierzchołkiem z lewej strony dołącza żółty szlak z Hali Miziowej. Wejście na szczyt czarnym szlakiem zajmuje około 30 minut.
Żółty szlak na Pilsko odbija w lewo od znaków czarnych kilkadziesiąt metrów powyżej schroniska. Szlak początkowo prowadzi lasem, jednak szybko osiąga piętro kosodrzewiny. Ze szlaku bardzo efektowna panorama na pobliskie doliny i królującą na horyzoncie Babią Górę. Przy jednym z zakosów mogiła żołnierza, który poległ na zboczach Pilska 1 września 1939 roku. W końcowym fragmencie podejścia połączenie ze znakami czarnymi. Szczyt osiąga się po około 40 minutach od schroniska.
Obydwa szlaki wyprowadzają na polską kulminację zwaną Górą Pięciu Kopców (1542m).
Główny szczyt Pilska (1557 metrów) jest położony po słowackiej stronie i aby go zdobyć trzeba przekroczyć granicę i udać się za znakami zielonymi. Prowadzą one szczytowym wypłaszczeniem i osiągają główny wierzchołek po około 5 minutach. Na słowackim szczycie znajduje się niewielki krzyż. Ze szczytu rozpościera się rozległa panorama w kierunku południowym, obejmująca przy dobrej pogodzie poszarpany mur tatrzańskich szczytów. Ponad szczytowym zrównaniem wybija się również Babią Góra. Rozleglejsza panorama masywu Babiej Góry rozciąga się jednak z granicznego wierzchołka.
Udając się z Pilska bądź w kierunku Przełęczy Glinne, bądź ku Hali Rysiance, można uniknąć konieczności schodzenia na Halę Miziową celem dojścia do Głównego Szlaku Beskidzkiego. Bezpośrednio ze szczytu Pilska należy zejść grzbietowym szlakiem słowackim, znakowanym na niebiesko. Szlak ten zarówno na wschodzie, jak i na zachodzie łączy się z Głównym Szlakiem Beskidzkim, który omija Pilsko północnymi zboczami.
2006