Na Babią Górę (1725m) z Przełęczy Krowiarki przez Sokolicę
Czerwony szlak z Przełęczy Krowiarki pozwala na zdobycie Babiej Góry - najwyższego szczytu Beskidu Żywieckiego, po pokonaniu różnicy wzniesień wynoszącej nieco ponad 700 metrów. W przypadku szlaków z Zawoi oraz Lipnicy przewyższenie przekracza 1000 metrów. Wysoko położony punkt startowy nie jest jedyną zaletą tej trasy. Szlak wytyczony jest grzbietem, który opada z Babiej Góry w kierunku wschodnim. Znaczna wyniosłość grzbietu oraz jego równoleżnikowy przebieg sprawiają, że stanowi on wybitny punkt widokowy zarówno na stronę północną, jaki i południową.
Przełęcz Krowiarki zawdzięcza swoją popularność przede wszystkim drodze wojewódzkiej nr 957, która przebiega przez przełęcz, łącząc Zawoję z Zubrzycą Górną. Na przełęczy znajduje się duży, płatny parking samochodowy. Przełęcz Krowiarki, oprócz funkcji komunikacyjnej, stanowi również ważny punkt topograficzny. Obniżenie przełęczy oddziela masyw Babiej Góry od Pasma Policy.
Czerwony szlak prowadzący z Krowiarek na Babią Górę stanowi fragment Głównego Szlaku Beskidzkiego. Bardzo popularnym wariantem powrotnym z Babiej Góry na Przełęcz Krowiarki jest połączenie szlaków czerwonego oraz niebieskiego. Znaki czerwone sprowadzają przez Przełęcz Brona do Schroniska na Markowych Szczawinach, skąd powrót na Przełęcz Krowiarki następuje niebieskim szlakiem, tzw. Górnym Płajem.
Podejście Głównym Szlakiem Beskidzkim na Babią Górę dzieli się na dwa, odmienne w swoim charakterze etapy. Pierwszy fragment do mozolne podejście na Sokolicę, prowadzące gęstym, świerkowym lasem. Powyżej Sokolicy szlak osiąga piętro kosodrzewiny, gdzie zaczyna się łagodniejsza część trasy, z rozległymi widokami.
Szlak na Babią Górę zaczyna się na Przełęczy Krowiarki, przy górnym parkingu. Znajduje się tutaj kasa Babiogórskiego Parku Narodowego. Tuż za kasą, w prawo odbija niebieski szlak do Schroniska na Markowych Szczawinach. Czerwony szlak wprowadza do świerkowego lasu, od samego początku wznosząc się stromo leśnym zboczem. Ścieżka przecina tzw. Zubrzyckie Stromizny, a widoki ograniczają się do niewielkich prześwitów w kierunku Pasma Policy.
Po około 50 minutach szlak osiąga widokową kulminację Sokolicy (1367m). Na płaskim wierzchołku znajduje się platforma widokowa, która od północno-zachodniej strony podcięta jest kilkunastometrowym urwiskiem skalnym. Z Sokolicy rozpościera się panorama na północne zbocza Babiej Góry, Małą Babią Górę, Mędralową oraz Pasmo Jałowieckie.
Tuż powyżej Sokolicy znajduje się rozstaj z zielonym szlakiem, który łączy Główny Szlak Beskidzki z Górnym Płajem. W otoczeniu ścieżki zaczyna dominować kosodrzewina, a kilkunastominutowe podejście doprowadza do punktu widokowego na Kępie (1521m). Panorama z Kępy jest bogatsza od tej z Sokolicy. Przede wszystkim w całej okazałości ukazuje się Pasmo Policy, a także Pasmo Orawsko-Podhalańskie, a w oddali także Gorce i Beskid Wyspowy.
Szlak wspina się przez kolejne garby, oferując jednocześnie coraz rozleglejsze widoki. Ku południu otwiera się panorama na obniżenie Orawy, a przy sprzyjających warunkach można dostrzec poszarpane, tatrzańskie granie.
Trasa przewija się przez wypiętrzenie Gówniaka, gdzie znajdują się silnie zwietrzałe Wołowe Skałki.
Końcowy fragment podejścia wyprowadza ponad ostatnie stanowiska kosodrzewiny, a następnie osiąga podszczytowe rumowisko skalne. Prowadząc pośród głazów, kamienna ścieżka dociera do rozległego wierzchołka Babiej Góry, zwanego Diablakiem. Całe podejście od Przełęczy Krowiarki zajmuje około 2.20-2.30 godziny.
Babia Góra (1725m) jest najwyższym szczytem Beskidu Żywieckiego, a także całych Beskidów Zachodnich. Jest to również najwyższy szczyt w Polsce, położony poza Tatrami. Pod względem wybitności, spośród wszystkich polskich szczytów, ustępuje jedynie Śnieżce.
Najbardziej charakterystycznym obiektem na szczycie Diablaka jest kamienny mur, stanowiący ochronę przed wiatrem. W obrębie kopuły szczytowej znajduje się jeszcze obelisk upamiętniający wejście na szczyt arcyksięcia Jóżefa Habsburga, tablica pamiątkowa poświęcona Janowi Pawłowi II, a także kamienny ołtarz.
Babia Góra stanowi wybitny punkt widokowy. Znaczna wyniosłość masywu ponad otaczające pasma sprawia, że rozległa panorama roztacza się we wszystkich kierunkach. Obejmuje ona swoim zasięgiem Beskid Żywiecki z Pilskiem, Beskid Mały, Beskid Śląski, Gorce, Beskid Wyspowy, Beskid Makowski, Tatry, a także Orawę, Niżne Tatry, Góry Choczańskie i Małą Fatrę.
Ze szczytu Babiej Góry, Główny Szlak Beskidzki kieruje się na zachód, sprowadzając do Schroniska na Markowych Szczawinach. Do Przełęczy Brona towarzyszy mu zielony szlak z Lipnicy, który powyżej przełęczy prowadzi dalej grzbietem na Małą Babią Górę.
Ze Schroniska na Markowych Szczawinach na Babią Górę można wejść także za znakami żółtymi tzw. Akademicką Percią. Jak na beskidzkie standardy jest to wyjątkowy szlak, ponieważ występują na nim klamry i łańcuchy. Jest to szlak jednokierunkowy służący wyłącznie do podchodzenia.
2014