- *** TATRY ***
Działy: Opisy szlaków / Schroniska / Ośrodki turystyczne / Szczyty / Mapy / Panoramy / TOPR
E-gory.com -> Tatry -> Szczyty
| Mięguszowiecki Szczyt 2438 m n.p.m.[1] Mięguszowiecki Szczyt uznawany jest za jeden z najpiękniejszych szczytów w Tatrach. Potężny masyw Mięguszowieckich Szczytów dominuje w panoramie rozciągającej się znad Morskiego Oka. Wysunięty najbardziej na zachód Mięguszowiecki Szczyt Wielki jest najwyższym z grupy trzech szczytów. Jest to drugi co do wysokości szczyt Polski. Mięguszowiecki Szczyt położony jest w Grani Głównej Tatr Wysokich na granicy polsko-słowackiej. Od wschodu Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia oddziela go od Mięguszowieckiego Szczytu Pośredniego, natomiast na zachodzie poprzez Hińczową Przełęcz graniczy z Cubryną. Mięguszowiecki Szczyt ma dwa wierzchołki rozdzielone Wielką Mięguszowiecką Szczerbiną. Mięguszowiecki Szczyt opada ku północy urwistą ścianą, liczącą blisko 900 metrów wysokości. W jej północno-wschodniej części znajduje się Wielki Filar Mięguszowiecki. Pierwszego wejścia na szczyt w 1877 roku dokonali Ludwik Chałubiński, Wojciech Roj i Maciej Sieczka.[2] Najłatwiejsze drogi na Mięguszowiecki Szczyt prowadzą od Hińczowego Stawu przez Wielką Mięguszowiecką Ławkę, od Hińczowej Przełęczy, z ominięciem grani, oraz z Mięguszowieckiej Przełęczy pod Chłopkiem tzw. Drogą po Głazach. Na szczyt nie wytyczono żadnego szlaku turystycznego. Bibliografia [1] Wysokość według mapy: Tatry Wysokie słowackie i polskie. 1:25 000, Sygnatura, Wydanie VII, Warszawa - Zielona Góra - Zakopane, 2007/2008. [2] Nyka Józef, Tatry. Przewodnk turystyczny Tatry Polskie i Słowackie, wydanie II, Trawers, Warszawa 1994. |
    |
