Mnich 2068 m n.p.m.[1] Mnich jest strzelistą turnią wznoszącą się w Tatrach Wysokich, w Dolinie Rybiego Potoku. Wraz z Mięguszowieckimi Szczytami i Cubryną tworzy skalisty mur wznoszący się ponad Morskim Okiem. W masywie Mnicha wyróżnia się jeszcze dwa niższe szczyty. Są to Mniszek oraz Ministrant. Ten ostatni znany jest z największego okapu w Tatrach. Mnichowa Przełączka Niżna oddziela masyw Mnicha od Mnichowej Kopy. Spod przełęczy opada ku Morskiemu Oku Żleb pod Mnichem. Na zachód od Mnicha rozciąga się Dolinka za Mnichem. Mnich został zdobyty w 1879 lub 1880 roku. Datę tą uznaje się się za początek taternictwa.[2] Najtrudniejsze drogi wspinaczkowe prowadzą wschodnią ścianą Mnicha. Najbardziej znaną spośród nich jest Wariant R. Pierwszego przejscia tej drogi dokonali Jan Długosz i Andrzej Pietsch w 1955 roku.[2] Na szczyt nie prowadzi żaden szlak turystyczny. Najłatwiejsza droga wspinaczkowa prowadzi ścianą zachodnią. Jest to tzw. Droga przez Płytę. Bibliografia [1] Wysokość według mapy: Tatry Wysokie słowackie i polskie. 1:25 000, Sygnatura, Wydanie VII, Warszawa - Zielona Góra - Zakopane, 2007/2008. [2] Nyka Józef, Tatry. Przewodnk turystyczny Tatry Polskie i Słowackie, wydanie II, Trawers, Warszawa 1994. |
|