Góry Izerskie - schroniska
SCHRONISKO NA STOGU IZERSKIM
Schronisko na Stogu Izerskim położone jest na wysokości 1060 metrów n.p.m., niespełna 50 metrów poniżej kulminacji Stogu Izerskiego. W sąsiedztwie schroniska znajduje się górna stacja kolei gondolowej ze Świeradowa Zdroju. Sprzed schroniska roztacza się rozległa panorama na Świeradów Zdrój, Pogórze Izerskie oraz Grzbiet Kamienicki.
Schronisko na Stogu Izerskim zostało wybudowane w 1924 roku przy wsparciu rodziny Schaffgotschów.[1] Obecnie schronisko oferuje noclegi w pokojach 2,4,5,6,8,10 osobowych, w tym również pokoje z łazienkami.[2]
Przy schronisku znajduje się węzeł szlaków. Czerwony szlak ze Świeradowa (Główny Szlak Sudecki) prowadzi w kierunku Polany Izerskiej i dalej do Szklarskiej Poręby. Na szczyt Stogu Izerskiego wiodą szlaki zielony i żółty. Dojście na szczyt zajmuje niespełna 10 minut. Za Stogiem Izerskim zółty szlak odbija ku Hali Izerskiej, natomiast znaki zielone wspinają się na Smrek, a potem sprowadzają do Czerniawy-Zdrój.
Do schroniska doprowadzona jest asfaltowa droga ze Świeradowa Zdroju. Podjazdy ze Świeradowa, jaki i z Czerniawy uchodzą za najtrudniejsze podjazdy asfaltowe w Polsce. Przy Schronisku na Stogu Izerskim kończył się jeden z etapów Pętli Karkonosko-Izerskiej, wyścigu organizowanego w latach 2006-2009 przez byłego kolarza - Cezarego Zamanę.
OPISY SZLAKÓW
Na Smrek ze Schroniska na Stogu Izerskim przez Przełęcz Łącznik
Na Stóg Izerski (1107m) z Hali Izerskiej przez Polanę Izerską
Bibliografia
[1] Schronisko na Stogu Izerskim, http://stogizerski.republika.pl/schr/index.htm, [dostęp: 17.08.2013].
[2] Schronisko na Stogu Izerskim, http://stogizerski.republika.pl/schr/noclegi.htm, [dostęp: 17.08.2013].
CHATKA GÓRZYSTÓW
Chatka Górzystów znajduje się na Hali Izerskiej, jednym z najbardziej urokliwych miejsc w Górach Izerskich. Chatka Górzystów jest ostatnim budynkiem jaki ocalał z niegdyś istniejącej osady Gross-Iser (Wielka Izera).[1]
Początki osady Gross-Iser sięgały XVII wieku. Jej największy rozkwit przypadł na lata 30-ste XX wieku. W skład osady wchodziło wówczas ponad 40 obiektów, w tym domy mieszkalne, gospody, schroniska, leśniczówka, straż pożarna, a także stara i nowa szkoła.[1]
Dzisiejsza Chatka Górzystów mieści się w obiekcie nowej szkoły, wybudowanej około roku 1938. Pozostałe budynki, po wysiedleniu mieszkańców w 1945 roku, uległy dewastacji i zniszczeniu. Adaptacji szkoły na potrzeby chatki studenckiej dokonano w połowie lat 80-tych XX wieku.[1]
Na łące przed schroniskiem znajduje się kamień upamiętniający Paula Hirta, właściciela schroniska Gross Iser Baude, zastrzelonego 11 maja 1945 roku przez żołnierzy radzieckich.[1]
Obecnie schronisko oferuje miejsca noclegowe, za wyjątkiem okresu przerwy międzysezonowej. Funkcjonuje w nim kuchnia, która znana jest m.in. ze swojego największego klasyku tj. naleśników z jagodami, a także świetnej zupy gulaszowej i żurku. Planując wizytę w obiekcie należy wziąć pod uwagę, że kuchnia nie jest otwarta we wszystkie dni tygodnia, a menu nie ma stałego charakteru.
W pobliżu Chatki Górzystów przebiega żółty szlak Stóg Izerski - Rozdroże Izerskie, a także niebieski szlak ze Świeradowa przez Polanę Izerską, Rozdroże pod Cichą Równią do Szklarskiej Poręby. Swój początek ma tam czerwony szlak do Jakuszyc przez Orle.
Oprócz szlaków pieszych przez Halę Izerską prowadzą również szlaki rowerowe i narciarskie trasy biegowe.
OPISY SZLAKÓW
Z Polany Jakuszyckiej przez Orle na Halę Izerską i do Chatki Górzystów
Na Stóg Izerski (1107m) z Hali Izerskiej przez Polanę Izerską
Bibliografia
[1] Chatka Górzystów - Historia, http://www.chatkagorzystow.sudety.it/historia.htm, [dostęp: 18.08.2013].
STACJA TURYSTYCZNA ORLE - SCHRONISKO ORLE
Stacja Turystyczna Orle znajduje się w miejscu dawnej osady szklarskiej Karstal. Stacja zajmuje polanę nad potokiem Kamionek, której zachodnie ograniczenie stanowi szczyt Granicznik.
Hutę szkła Karlstal założono w 1754 roku. Hutę założyła rodzina Preusslerów na polecenie Karla Gottharda Schaffgotscha, od którego pierwszego imienia wzięłą swoją nazwę. Huta funkcjonowała do końca XIX wieku. Ostatnie informacje o działalności hury datowane są na wiosnę 1891 roku. Po zamknięciu huty część zabudowań została rozebrana.[1]
Przed II Wojną Światową, w połowie lat 30-stych, na terenie dzisiejszej Stacji Orle zostały wybudowane dwa budynki straży granicznej i straży celnej. Osada zamieszkiwana była do 1945 roku, kiedy jej mieszkańców przesiedlono do Szklarskiej Poręby. Dawny administracyjny budynek huty szkła został przejęty przez Nadleśnictwo Szklarska Poręba, natomiast WOP zajął obiekty niemieckich urzędników celnych.[1]
Obecnie w ramach Stacji Turystycznej Orle, w zabytkowym budynku huty mieści się bufet schroniska. Miejsca noclegowe znajdują się w dawnej strażnicy WOP, a także w wyremontowanym budynku nad potokiem Kamionek. Schronisko oferuje pokoje zarówno z własnymi łazienkami, jak i z łazienkami zbiorczymi.[2][3]
W pobliżu osady Orle znajduje się most na Izerze, stanowiący dogodne przejście między Polską i Czechami. Przez Orle przebiegają szlaki piesze, rowerowe oraz narciarskie trasy biegowe.
Najszybsze piesze dojście z Jakuszyc stanowi czerwony szlak przez tzw. Samolot. Z Jakuszyc można dostać się na Orle również okrężną, asfaltową drogą przez Jagnięcy Jar. Z Harrachova na Orle prowadzi szlak zielony.
OPISY SZLAKÓW
Z Polany Jakuszyckiej przez Orle na Halę Izerską i do Chatki Górzystów
Bibliografia
[1] Wiater Przemysław, Osada Szklarska Poręba-Orle w Górach Izerskich, Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2012.
[2] Cennik, http://www.orleizerskie.pl/pl/213/cennik.html, [dostęp: 18.08.2013].
[3] Schronisko, http://www.orleizerskie.pl/pl/126/schronisko.html, [dostęp: 18.08.2013].
SCHRONISKO WYSOKI KAMIEŃ
Schronisko Wysoki Kamień położone jest na szczycie Wysokiego Kamienia, który wznosi się na wysokość 1058 metrów n.p.m. Jest to prywatne schronisko zbudowane przez rodzinę Gołbów ze Szklarskiej Poręby. Teren, na którym położone jest schronisko został kupiony przez prywatnych właścicieli w 1996 roku.[1]
Historia obiektów na Wysokim Kamieniu sięga 1837 roku, kiedy rodzina Schaffgotschów zbudowała drewniane schronisko. W 1875 roku obok schroniska dobudowano wieżę widokową. W 1882 roku schronisko spłonęło jednak zostało szybko odbudowane. Po II Wojnie Światowej obiekt stopniowo popadał w ruinę i został rozebrany w 1963 roku.[1]
Obecne schronisko zostało zbudowane od podstaw przez nowych właścicieli. W schronisku działa bufet, natomiast obiekt nie oferuje jeszcze miejsc noclegowych. Dodatkową atrakcją związaną z Wysokim Kamieniem jest wieża widokowa stylizowana na średniowieczną, która znajduje się tuż obok schroniska (latem 2021 roku wieża była jeszcze w budowie)
Wierzchołek Wysokiego Kamienia zwieńczony jest niewielkimi skałkami, z których rozciąga się efektowna panorama obejmująca Karkonosze, Góry Izerskie, Kotlinę Jeleniogórską, Rudawy Janowickie.
Przez Wysoki Kamień przebiega Główny Szlak Sudecki ze Świeradowa Zdroju do Szklarskiej Poręby. Inne dojście na Wysoki Kamień prowadzi żółtym szlakiem z Zakrętu Śmierci przez Czarną Górę.
OPISY SZLAKÓW
Na Wysoki Kamień (1058m) ze Szklarskiej Poręby Górnej
Bibliografia
[1] Schronisko Wysoki Kamień - Historia, http://www.wysokikamien.com.pl/pl/historia.html, [dostęp: 18.08.2013].